Η σπιρουλίνα ή αrthrospira platensis – αrthrospira maxima όπως αποκαλείται επιστημονικώς είναι φύκος-αποικία των βακτηρίων Arthospira Platensis και Arthospira Maxima και όπως υποδηλώνει και το όνομά της έχει χαρακτηριστική σπειρωτή μορφή. Ενδημεί σε Αφρική Ασία, Κεντρική Αμερική έχει μπλε πράσινο χρώμα και σήμερα καλλιεργείται ευρέως ως δημοφιλής “υπερτροφή”. Δεν υπάρχουν ωστόσο επαρκή δεδομένα για την γενίκευση της χρήσης της ως “super” ενισχυτική ουσία καθολικά των οργάνων του οργανισμού όπως λανθασμένα πιστεύεται από πολλούς καταναλωτές.
Η σπιρουλίνα είναι πλούσια σε πρωτείνες, βιταμίνες, ανόργανα άλατα, καροτενοειδή, αντιοξειδωτικά , βιταμίνη Ε, μαγγάνιο, ψευδάργυρο, χαλκό, σίδηρο, σελήνιο, και γ-λινολενικό οξύ. Χρησιμοποιείται παραδοσιακά για την ενίσχυση των πρωτεινών του σώματος και της βιταμίνης Β12 σε χορτοφάγους, παρά το γεγονός ότι σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες η σπιρουλίνα δεν απορροφάται επαρκώς μετά την κατάποση.
Advertisment
Διαβάστε αναλυτικά
Σπιρουλίνα: Το φύκι με τις χίλιες φαρμακευτικές ιδιότητες
Η σπιρουλίνα εισήχθη σχετικά πρόσφατα στην φαρέτρα της εναλλακτικής ιατρικής μετά από μελέτες στις οποίες βελτίωσε το μεταβολισμό των λιπιδίων και της γλυκόζης, μείωσε το λίπος στο ήπαρ και ανέδειξε καρδιοποροστατευτική δράση. Η σπιρουλίνα έχει αρκετά ενεργά συστατικά με σημαντικές βιολογικές δράσεις όπως το phycocyanobilin, χημική ένωση που αναστέλλει την δραστηριότητα της οξειδάσης NADPH (Nicotinamide Adenine Dinucleotide Phosphate). Με την αναστολή αυτή η σπιρουλίνα εκδηλώνει ισχυρή αντι-οξειδωτική και αντι-φλεγμονώδη δράση. Η σπιρουλίνα περιέχει υψηλή συγκέντρωση zeaxantuin, που συνδέεται με την υγεία των ματιών και συντελεί στη μείωση του κινδύνου καταρράκτη της εκφύλισης της ωχράς κηλίδας σε ηλικιωμένους.
Advertisment
Τα οφέλη της Σπιρουλίνας
• Μείωσε τη συγκέντρωση αρσενικού σε άτομα που ζούσαν σε περιοχές με αυξημένες συγκεντρώσεις αρσενικού στο πόσιμο ύδωρ
• Μείωσε την επίπτωση προκαρκινικών βλαβών του στόματος σε χρήστες καπνού
• Είχε ηπατο προστατευτική δράση σε άτομα με χρόνια ηπατίτιδα
• Μείωση τη νεφροτοξική και ηπατοτοξική δράση ορισμένων τοξικών ουσιών
• Συντέλεσε στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος στην προστασία έναντι αλλεργικών αντιδράσεων και είχε αντιική και αντικαρκινική δράση σε πειραματόζωα.
• Είχε αντιφλεγμονώδη και αντι αρθριτική δράση σε πειραματόζωα.
• Βελτίωσε το μεταβολισμό ασθενών συντελώντας στην ορθή ρύθμιση του σακχάρου των λιπιδίων αίματος και στη μείωση του σπλαγχνικού λίπους
• Επέδειξε αντιική δράση έναντι των ιών του έρπητα, της γρίπης και του HIV στο εργαστήριο.
• Συντέλεσε στη μείωση των αλλεργικών αντιδράσεων σε πειραματόζωα και στη μείωση των επιπέδων ισταμίνης που απελευθερώνεται κατά την αλλεργική αντίδραση
Οι παρενέργειες της Σπιρουλίνας
Η σπιρουλίνα εύκολα επιμολύνεται με μολυσματικούς παράγοντες, τοξικές ουσίες που ονομάζονται μικροκυστίνες, βαρέα μέταλλα από το περιβάλλον. Πρέπει να λαμβάνεται σχολαστική μέριμνα για την καθαρότητα του προιόντος. Έχουν σημειωθεί θάνατοι από προιόντα με αυξημένες συγκεντρώσεις βλαπτικών προσμίξεων. Η σπιρουλίνα αυτή καθεαυτή μπορεί να προκαλέσει αλλεργία σε ευαίσθητα άτομα, αύξηση ουρικού οξέος, διαταραχή πέψης.
Τα άτομα με φαινυλκετονουρία (PKU) πρέπει να αποφεύγουν τη λήψη σπιρουλίνας. Οι άνθρωποι με αυτή τη σπάνια πάθηση δεν μπορούν να μεταβολίσουν το αμινοξύ φαινυλαλανίνη. Η σπιρουλίνα αποτελεί πλούσια πηγή φαινυλαλανίνης. Οι ασθενείς με αυτοάνοση νόσο, όπως σκλήρυνση κατά πλάκας, ρευματοειδής αρθρίτιδα, λύκο, πρέπει να αποφύγουν την λήψη σπιρουλίνας, η οποία μπορεί να ενισχύσει το πρόβλημα της αυτοανοσίας. Η λήψη της σπιρουλίνας δε συνιστάται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του θηλασμού, λόγω έλλειψης επαρκών δεδομένων ασφάλειας για τις περιόδους αυτές.
Η σπιρουλίνα ενδέχεται να αλληλεπιδράσει δυσμενώς με φάρμακα που προκαλούν καταστολή του ανοσοποιητικού συστήματος όπως:
Adalimumab
Αζαθειοπρίνη
Κυκλοσπορίνη
Etanercept
Infliximab
Λεφλουνομίδη
Μεθοτρεξάτη
Μυκοφαινολάτη (CellCept)
Όπως στην περίπτωση όλων των βοτάνων όταν χρησιμοποιούνται για ιατρική χρήση, οι δοσολογίες που χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση ιατρικών προβλημάτων είναι υψηλότερες των δοσολογιών που χρησιμοποιούνται για διατροφική χρήση. Πρέπει να λαμβάνεται μέριμνα η σπιρουλίνα να είναι ελεύθερη προσμίξεων, να υπάρχει η ενδεικνυόμενη ιατρική παρακολούθηση για τον καθορισμό της δοσολογίας και της διάρκειας της θεραπείας προς αποφυγή παρενεργειών.
Έχει καταχωρηθεί στην διεθνή εγκυκλοπαίδεια WHO IS WHO.
- Αναιμία: Η πιο συχνή παθολογική αιτία χρόνιας κόπωσης - 25 Δεκεμβρίου 2017
- Πονόλαιμος: Αιτίες και μέτρα αντιμετώπισης - 27 Νοεμβρίου 2017
- Κρυολόγημα, ίωση και γρίπη: Κοινές και λανθασμένες αντιλήψεις - 24 Νοεμβρίου 2017
